دل نوشته های دوری
میگن دل آدم مثل آینه است . میگن آینه خودتو توش نشون میده .دل آدم هم مثل آینه است اگه بهش محبت کنی محبت می بینی اگه بهش بی وفایی کنی بی وفایی می بینی .اگه بهش عشق بورزی عشق دریافت می کنی و اگه خیانت ... اما اگه دل آدم دریایی شد دیگه آینه مفهومی نداره . اگه بهش عشق بورزی بهت عشق هدیه می کنه . اگه بی وفایی کنی باوفای شبهای غربتت می شه . اگه بهش خیانت کنی دعاگوی تنهاییته . اگه ترکش کنی همیشه باهات می مونه . دلم مثل دریاست اونو بی ریا دریایی کردم.
نوشته شده در جمعه 90/2/2ساعت
1:50 عصر توسط شاهد آسمانه نظرات ( ) |
| Design By : Pars Skin |
شاهد آسمانه
گویند هر آنکه هر چه را دارد دوست از بعد وفات هم همان همدم اوست یا رب تو گواهی که نباشد ما را غیر از علی و محمد و آلش دوست اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ------------------------------------ آسمانه ای ساخته ام از شعر از انحنای نخل های آستانه ی نگاهت از هنـدسه ی این واژگان سرخ از تیــــرآهن های عشق...! از تقارن پروانه ای دو چشم و از اضلاع این برگ ها... برگ هایی که تنها به دست تو مخدوش می شوند و سیاه! □. آسمانه ای ساخته ام از شعر از کبوتر خیال پروازکنان با تو در کرانه های بی تو... تا هرم های جادویی مصر نگاهت تا آن سوی کمانه های رنگین یعنی فراتر از فرابنفش ها... آن دورها! من... آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! ================ MY SKYEY / (MY SKY) I"ve made… of poems my sky, Of the curves of the palm trees above your eyes, Of the geometry of these red words (of lines), Of the iron girder of love, Of the symmetry of your eyes, Of the sides of these sheets of paper… that are scribbled by you (at night)! I"ve made… of poems my sky, Of the dove of imagination (soaring high), Flying with you beyond but without you;(by), Until the magical pyramids of Egypt of your eyes, Beyond the colored bows, (out of sight), That is, out in the distance… beyond ultraviolet light…! I"ve made… of poems my sky I"ve made… of poems my sky
گویند هر آنکه هر چه را دارد دوست از بعد وفات هم همان همدم اوست یا رب تو گواهی که نباشد ما را غیر از علی و محمد و آلش دوست اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ------------------------------------ آسمانه ای ساخته ام از شعر از انحنای نخل های آستانه ی نگاهت از هنـدسه ی این واژگان سرخ از تیــــرآهن های عشق...! از تقارن پروانه ای دو چشم و از اضلاع این برگ ها... برگ هایی که تنها به دست تو مخدوش می شوند و سیاه! □. آسمانه ای ساخته ام از شعر از کبوتر خیال پروازکنان با تو در کرانه های بی تو... تا هرم های جادویی مصر نگاهت تا آن سوی کمانه های رنگین یعنی فراتر از فرابنفش ها... آن دورها! من... آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! ================ MY SKYEY / (MY SKY) I"ve made… of poems my sky, Of the curves of the palm trees above your eyes, Of the geometry of these red words (of lines), Of the iron girder of love, Of the symmetry of your eyes, Of the sides of these sheets of paper… that are scribbled by you (at night)! I"ve made… of poems my sky, Of the dove of imagination (soaring high), Flying with you beyond but without you;(by), Until the magical pyramids of Egypt of your eyes, Beyond the colored bows, (out of sight), That is, out in the distance… beyond ultraviolet light…! I"ve made… of poems my sky I"ve made… of poems my sky
