دل نوشته های دوری
سلام شادیه من صبحهها اولین کسی هستی که بهت سلام میکنم و این سلام که به من امید زندگی میده رو دوس دارم. حسی که درونش با تو بودن برام شده مثقالهای طلا.... امروزم روز عید اولین سلام و به تو دادم.... وقتی میگم میخوامت از ته وجودمه... بگذریم... الان حدود دو هفته است که از دیدن خنده هات، دردت، شوخیهات ، شیطنتهای شیرینت، ناز کردناتو چشمک زدنات محرومم... دو هفته است باز و بسته شدن چشمای قشنگتو ندیدم... یادم نمیره وقتی دستتو دادی تو دستم زیباترین خواستتو بهم منتقل کردی تا همیشه پیشت بمونم... یادم نمیره وقتی در آغوشم کشیدی با ضربان قلبت بهم فهموندی که نیازم داری.... هیچ وقت اون لبهای نازو زیباتو فراموش نمیکنم که روی لبهای بی جان و سردم گذاشتی و گرمای وجودت و نصیبم کردی... با تمام وجودم تک تک جسم مطلای تو رو لمس کردم از داشتنت شکر خدا رو کردم... میدونی الان حسرت میخورم به اینکه تورو دارم و ندارم. با تو هستم ولی نیستم. پیشبینی چنین روزهایی رو میکردمو سعی کردم چشم ازت برندارم که بعدا حسرت نخورم ولی باز هم... (چکار کنم خب آسمونه جان سیر نشدم از دیدنت) شرمنده ام از تو که خود زیباتو هدیه کردی و من در قبالش خودم را... زیبایی تو ، هم وجودت هستو هم حضورت. هم روی زیبا و دلنشین هم درون خوش نشین. یادته روزای اول گفتی "کسیو که نیاز داشتم پیدا کردم،همشه آرزو یه همچین هم دم و دوستو سنگ صبوری و داشتم... حالا که به تو رسیدم افسوس میخورم که چرا دیر با تو بودم..." گفتی "باهام باش" ولی الان من میبینم همون اندازه منم بهت احتیاج دارم. باهاتم
| Design By : Pars Skin |
گویند هر آنکه هر چه را دارد دوست از بعد وفات هم همان همدم اوست یا رب تو گواهی که نباشد ما را غیر از علی و محمد و آلش دوست اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ------------------------------------ آسمانه ای ساخته ام از شعر از انحنای نخل های آستانه ی نگاهت از هنـدسه ی این واژگان سرخ از تیــــرآهن های عشق...! از تقارن پروانه ای دو چشم و از اضلاع این برگ ها... برگ هایی که تنها به دست تو مخدوش می شوند و سیاه! □. آسمانه ای ساخته ام از شعر از کبوتر خیال پروازکنان با تو در کرانه های بی تو... تا هرم های جادویی مصر نگاهت تا آن سوی کمانه های رنگین یعنی فراتر از فرابنفش ها... آن دورها! من... آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! ================ MY SKYEY / (MY SKY) I"ve made… of poems my sky, Of the curves of the palm trees above your eyes, Of the geometry of these red words (of lines), Of the iron girder of love, Of the symmetry of your eyes, Of the sides of these sheets of paper… that are scribbled by you (at night)! I"ve made… of poems my sky, Of the dove of imagination (soaring high), Flying with you beyond but without you;(by), Until the magical pyramids of Egypt of your eyes, Beyond the colored bows, (out of sight), That is, out in the distance… beyond ultraviolet light…! I"ve made… of poems my sky I"ve made… of poems my sky
