دل نوشته های دوری
یکی اینجا یکی آنجا،یکی عاشق یکی... یکی در دل کند آرزوی وصال.. آن یکی کند آرزوی دیدار... و... آنکه نامت نهاد اینگونه زیبا خود بی خبر از این همه عرش رعنا ای که پاک سیرت صفتی خود بگو چیست که مهتاب نسبی تو همان آسمانی،آرزوی منی آسمانه ی دل و سبز گستر سقف منی در پس خوان دلت همچو دریا آبی،روح گستری گل رویت چو خورشید فروزان؛ نه! تو خود آسمانه ای بر خورشید نیاز و... گفتی به من،ای دوست تورا می بویم از این دور گر لب به سخن باز کنی رود شود می پویم از این سو زین راه بل به دریای عشق شود جویبار گفتم به تو ای جانا: گل سخنم،شبنم به لبت... من خود رهپوی توام چه کنم آواره و مجنون توام من خود شاهدم چون تو نیست ارغوانی دل آسمان سرخ نیست آسمانه،گل سرخی است به رنگ آبی... آسمانه ای ساخته ام از شعر از انحنای نخل های آستانه ی نگاهت از هنـدسه ی این واژگان سرخ از تیــــرآهن های عشق...! از تقارن پروانه ای دو چشم و از اضلاع این برگ ها... برگ هایی که تنها به دست تو مخدوش می شوند و سیاه! آسمانه ای ساخته ام از شعر از کبوتر خیال پروازکنان با تو در کرانه های بی تو... تا هرم های جادویی مصر نگاهت تا آن سوی کمانه های رنگین یعنی فراتر از فرابنفش ها... آن دورها! من... آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! یادمون نره دوست خوب یکی از نعمتهای خداست. خدایا شکرت... امروز اولین روز این دلنوشتها در مجازستانه دلنوشتهایی که دلتنگی منو خواهرمه... دست بر قضا فاصله افتاده بین منو عزیزم... ولی دلامون به هم قفل شده. عزیز داداش تو که نیدونی چقدر خاطرت و میخوام. دلتنگی نکن.
با اینکه در خطوط نفسهایم حضور داری و نگاه مستم جز تو را جستجو نمی کند. با اینکه خورشید مهربانیت روشن افزای همیشگی دل من است. اما هنوز هم مشتاقم تا برایت بنویسم و با تو حرف بزنم.
هر وقت از تو مینویسم آرامشی شبیه یک شامگاه کویری همه وجودم را فرا می گیرد. هر چند خودم خوب میدانم که چیزی برای نوشتن ندارم جز نگرانیها و دغدغه هایی که ادامه دلتنگیهای همیشگی من است.
یادت می آید که به من گفتی حاضری همه غمهایم را با یک لبخند عوض کنی و من چقدر از این جمله ات به وجد آمدم؟...
این روزها ولی دوست دارم تسبیحی از ستاره به دست بگیرم و نام تو را که ذکر هر شب من است تکرار کنم.... بیشتر به فکر دل بیقرار من باش! همین.
| Design By : Pars Skin |
گویند هر آنکه هر چه را دارد دوست از بعد وفات هم همان همدم اوست یا رب تو گواهی که نباشد ما را غیر از علی و محمد و آلش دوست اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ------------------------------------ آسمانه ای ساخته ام از شعر از انحنای نخل های آستانه ی نگاهت از هنـدسه ی این واژگان سرخ از تیــــرآهن های عشق...! از تقارن پروانه ای دو چشم و از اضلاع این برگ ها... برگ هایی که تنها به دست تو مخدوش می شوند و سیاه! □. آسمانه ای ساخته ام از شعر از کبوتر خیال پروازکنان با تو در کرانه های بی تو... تا هرم های جادویی مصر نگاهت تا آن سوی کمانه های رنگین یعنی فراتر از فرابنفش ها... آن دورها! من... آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! آسمانه ای ساخته ام از شعر... ! ================ MY SKYEY / (MY SKY) I"ve made… of poems my sky, Of the curves of the palm trees above your eyes, Of the geometry of these red words (of lines), Of the iron girder of love, Of the symmetry of your eyes, Of the sides of these sheets of paper… that are scribbled by you (at night)! I"ve made… of poems my sky, Of the dove of imagination (soaring high), Flying with you beyond but without you;(by), Until the magical pyramids of Egypt of your eyes, Beyond the colored bows, (out of sight), That is, out in the distance… beyond ultraviolet light…! I"ve made… of poems my sky I"ve made… of poems my sky
